GENEL BİLGİLER

 Bucak İlçe Haritası

Sağlık Ocağı Bölge Haritası

Coğrafi Yapı

Çevre Koşulları, Ulaşım

Nüfus Yapısı

tüm bucak ve köylerin toplam nüfusu 54862'dir.İlçenin Burdur'a uzaklığı 45 km.dir. Yüzölçümü

1416 kilometrekaredir. Toplam köy sayısı 35 olup, 3 beldesi vardır. 9 köyün bağlı olduğu Kızıl-

Bucak İlçesi'nin tarihi M.Ö. 1900 yıllarına kadar dayanmaktadır. Bu tarihlerde şimdiki

Bucak İlçesine bağlı Çamlık Köyü yakınlarındaki CREMNA bölgesine Pisidyalılar Kavminin

yerleştiği bilinmektedir. İlçenin ilk yerleşim yerinin burası olduğu düşünülmektedir. M.Ö. 1200

lü yıllarda Cremna'nın Frig egemenliği altına girdiğine dair bulgular ele geçmiştir.

kezinin MİLYAS ( Melli-Kocaaliler ) olması Bucak yöresinin tarihi önemini arttırmıştır.

Milyas daha sonra İskender'in istilasına uğramış, onun ölümünden sonra Selekid ve Ber-

gema, dolayısıyla Roma egemenliği altına girmiştir. Cremna ise Romalı Agustus'un M.Ö.25 yı-

lındaki seferi sırasında koloni haline getirilmiştir.

Uzun süre Roma ve Bizans'a bağlı kalan bölge 1071 Malazgirt Zaferinden sonraki yıl-

larda Oğuz Türkleri'nce ele geçirilmiştir.

İlçe merkezi içine kadar giren ve halen mevcut çam, sedir ormanlarından da anlaşıldığı

üzere birkaç yüzyıl önce ilçe merkezinin bulunduğu alan tamamen ormanlarla kaplı idi. İlçe mer-

kezi ve civarı Anadolu Beylikleri zamanında Isparta-Burdur'da yaşayan Hamitoğulları ile An-

talya'da yaşayan Tekeoğulları arasında uzun çatışmalara yol açtıktan sonra Hamitoğullarının

eline geçmiştir.

Bundan sonra dar bir arazi üzerinde yaşayan Cremna (Girmiye) Kariyesinden bazı ailele-

rin şimdiki ilçenin bulunduğu yere gelip yerleştikleri; gelen bu kafile reisinin Kiriş Zade laka-

bıyla anıldığı bilinmektedir.

İlçenin şimdiki yerine taşınışı ile ilgili bir anlatıma göre; Girmiye Kabilesinden bazı aile-

ler ilçenin güneybatısındaki TURBA denilen yere göç etmişlerdir. Halk arasında bu yere ÇİFT

bilinmeyen bu mezarlığın etrafında eski kalıntılara rastlanmaktadır. Ayrıca çok sağlam ve eski

bir kuyu ile bölgeye hakim bir tepede, halk arasında "Gavur Öreni" adı ile anilan gözetleme ku-

lesi kalıntısı ve buraya yakın "Çamlık Tepesi"nde yel değirmeni olduğu tahmin edilen kalıntılara

rastlanılmaktadır. İlçe merkezinin bulunduğu bugünki yerine eski yıllarda "İlmeli Bucak" dendi-

ği yaşlılar arasında halen söylenmektedir.

Çift Kuyusu denen bölgeye yerleşen Girmiyelilerin "Kara Ayvat" denen bir zatın çevre-

sindekilerle birlikte bugün Karayvatlar Mahallesinin bulunduğu yere gelerek yerleştikleri ve Ka-

rayvatlar Mahallesi adının buradan kaynaklandığı söylenmektedir. Kara Ayvat'ın yörüklerden ol-

duğu rivayetleri de vardır.

Bir başka anlatıma göre; Alaaddin Keykubat'ın askerlerinin halen Alaaddin Mahallesinin

bulunduğu yerde sefer esnasında kışladıkları ve bir kısmının buraya yerleştikleri söylenmektedir.

Yine başka bir anlatıma göre; Oğuz Boylarından bir beyin maiyeti ile beraber Oğuzhan

Mahallesi'nin bulunduğu yerde konakladığı, bu esnada beyin sevgilisinin ölmesi üzerine burada

toprağa verildiği ve yerleşildiği rivayet edilmektedir.

han Kervansarayı" Selçuklu Sultanı Gıyasettin Keyhusrev'ce yaptırılmış olup taş yolla irtibat-

landırılmıştır. Selçuklu ticari ağına sahip ilçe ve çevresi eski yıllarda da cezvedici bir özelliğe

sahipti. Yıllarca Hamitoğulları ve Tekeoğulları arasında paylaşılamayan bölge 1381 yılında

Osmanlılara dahil olmuş, OĞUZHAN NAHİYESİ adıyla 1900 yıllarına kadar Konya Sancağı-

na bağlı kalmıştır.1900 yılında yine Oğuzhan adıyla Antalya iline,1926 yılında da Burdur'un il

olması üzerine adı BUCAK olarak değiştirilerek Burdur'a bağlanmıştır.

Yukarıda anlatılan ilçe yerleşimine ait rivayetler ihtiyarlarca desteklenmekte olup, adı

geçen üç mahallenin birbirinden uzakta olduğu ve zaman zaman bu mahalleler arasında çetin

anlaşmazlıkların ve kavgaların olduğu anlatılmaktadır.

Batı Akdeniz bölgesinin iç kısımlarında yerleşim gösteren bölgenin Göller Yöresi ile

komşuluğu mevcuttur. Batı Torosları oluşturan dağları bünyesinde taşımadadır. Antalya'da ha-

kim sıcak Akdeniz iklimi ile Burdur'da hakim karasal iklim arasında bir geçiş bölgesi özelliği-

ni göstermektedir. Önceden sert bir iklime sahip olan Bucak'ın bu iklimi Karacaören 1 ve 2 Ba-

rajlarının yapılması ile yumuşak bir iklime dönüşmüştür. Kışları ılıman, yağışlı, yazları sıcak ve

İlçenin doğu kesimi yaygın çam ormanları ile kaplıdır. Diğer dağlarda son yıllarda geniş

bir ağaçlandırma çalışması yapılmıştır.

İlçenin doğusunda "Sivri Dağı", kuzeyinde "Hökez Dağı", güneyinde "Katran Dağı" yer

almaktadır. Tek açılma alanı batısında yer alan "Bucak ve Kestel Ovaları"dır. Kışları su ile do-

lan, yazları bataklık haline gelen "Kestel Gölü"nün kurutulması ile tarıma elverişli hale getirilen

bu ova tarımın ilerlemesine yardımcı olmuştur. Ormansız dağlarda maki bitki örtüsü hakimdir.

Bucak ilçe olduktan sonra hızla gelişmeye başlamıştır. Kestel Gölünün kurutulup

kontrol altına alınmasından sonra verimli bir tarım alanına sahip olan ilçede tarımla beraber

sanayide gelişmeye başlamıştır. Virjinya tipi tütün Türkiye'de yalnızca bu bölgede yetişmekte

ve ilçe ekonomisine katkıda bulunmaktadır.

İlçe ekonomisinde nakliyecilikte önemli yer tutmaktadır. Plastik eşya imalathaneleri, top-

rak sanayii, vasıta tamiri, karosör, kereste sanayii Bucak'a diğer ilçelerden daha fazla önem kazandırmıştır

İlçe sınırları içinde son yıllarda zengin mermer yatakları bulunmuş, mermer sanayiide kurulmuştur. Ispar-

ta-Antalya-Burdur gibi üç ilin ortasında bulunması da ekonomik yapılanmanın güçlenmesinde etkilidir.

İlçe ekonomik açıdan gösterdiği güçlülüğü ne yazık ki sosyal yönden gösterememektedir."Bucak

Kültür ve Sanat Şöleni" etkinliği çerçevesinde yağlı güreş ve atıcılık müsabakaları yapılmaktadır.

İlçe çevresinde mesire ve piknik alanlarının çokluğundan olsa gerek ki ailelerin gidebileceği eğlence

yeri sayısı azdır.

Yaprak sarması, dolmalar,etli nohut, etli patates sayılabilir. Yanında ayran, yoğurt, turşu, mevsimine

göre salata bulundurulur. Kabak tatlısı ve baklava tatlılarıdır.

Kıyafetler: Erkeklerin eskiden giydiği fes, poçu, kepe (Cepken), iç gömlek, şal kuşak, yörük ko-

lanı, çaşır, yün çorap ve çarık günümüzde sadece köylü yaşlılarda rastlanılabilmektedir. Gençlerin ve il-

çe merkezinin giyim tarzı çağdaş çizgiyi takip eder niteliktedir. Kadınların giydiği fes, oyalı yazma, iç

gömlek, sıkma, üç etek, acem şalı, direm kuşak, kepe, şalvar, yün çorap ve çarık genelde köy kadınları-

nın giyim tarzıdır. İlçe merkezindeki kadınların oyalı yazma ve şalvar (koca don) alışkanlığı devam etmektedir.

Gençler günün modasını takip eder durumdadır.

Düğünler: Evlenme yaşı merkezde erkekler için 20-25, kızlarda 19-22 iken köylerde bu sınır 2-3

yaş aşağı düşebilmektedir. İki taraf arasında aracılarla anlaşmaya varıldıktan sonra oğlan tarafının bü-

yükleri "kız istemeye" giderler. "He kahvesi" içilir. Kız ve oğlan "sözlü"dürler. Sonra iki aile akrabalar-

la bir araya gelip "nişan" yaparlar. Belirlenen zamanda iki aile yeni kurulacak yuvanın eksiklerini tamam-

larlar (Urba görme). Düğün tarihi şeker, mendil, yazma, havlu gibi hediyelerden oluşan "oku" ile evlene-

cek kız ve oğlan veya onların yakınlarınca sözlü davet yapılır. Önceden bir hafta kadar süren düğünler

günümüzde Cuma günü öğleden sonra kadınların davul-zurna eşliğinde kız evine gitmesi ile başlar.Kı-

na yakılır. Akşam düğün evlerindeki yemekten sonra oğlan evinde eğlenilir. Cumartesi akşamı eğlence

kız evindedir. Damat yakın arkadaşları ile kız evine gelir,oynar. Pazar günü öğle namazından sonra kız

evine "gelin almaya" gidilir. Oğlan evine gelindiğinde gelin-damat birlikte şerbet içer. Damat arkadaşları

tarafından gezmeye götürülür (Aralarında enaz birinin evli olması gerekir.). damat merak ettiği konularda

bilgilendirilir ve eve geri götürülür. Düğünlerde davul-zurna ve daha çok saz eşliğinde oynanır. Gurbet

havaları, Teke zortlatması, Teke zeybekleri, Kabardıç ve Kırık havaların yanında diğer sazlı-sözlü oyun-

larda oynanır.

gözde yerler arasında İncirhanı, Seydiköy piknik alanı, Kumar yaylası, Karacaören barajları ve Kestel su-

başı piknik alanı sayılabilir.

maktadır. Bazı lakaplar; Kedililer, Ayıcılar, Keneler, Deveciler, Katırcılar, Kırılar, Karıncalılar, Böcüler,

Kirliler, süllüler, Güllüler, Kadılar (Çil kadılar, İbiş kadılar, Kadı Veliler, Kadı Ahmetler), Akçalar,

Karacalar, Sarılar, Beyazlar, Akmehmetler, Garahüseyinler, Akçabeyler, Garahaliller, Çakırlar,Alaylılar,

Demirciler, Galaycılar, Kömürcüler, Heybeciler, Kadir ustalar, Torbalılar, Keçeliler, Göncüler,Halvacılar,

Müezzinler, Daşcılar, Borucular, Çerçiler, Onaranlar, Zemerci Mahmutlar, Arlılar, Uysallar, Musalar, Kısalar,

Köseler, Doğruboyunlar, Mencilisler, Manduraplar, Yalançılar, Dilsizler, Kenişler,Gilikler, Hacıomarlar,

Kirişler, Beslekler, Bağrıaçıklar, Görekler, Golaklar, Şippekler, Tefiller, Solumazlar, Çakacılar, Kartlar,

Hacebişler, Meçikler, Cıllılar, Boleller, Karışıklar, Tombaklar, Yörükler, Osmancıklar.

Bucak, Antalya-Burdur Karayolu üzerinde yerleşim göstermekte olup; Burdur'a 45 km. ve An-

talya'ya 80 km. uzaklıktadır. Ulaşım oldukça kolaydır. Özellikle Kocaaliler Nahiyesine bağlı köylerde

arazinin engebeli oluşundan ve nüfus yoğunluğunun az olmasından dolayı araç sıkıntısı vardır. Karacaö-

ren 1 ve 2 barajlarının yapılmasından sonra suyun karşı tarafında kalan köylere kayıkla veya Isparta il sı-

nırına girilerek Ağlasun-Çandır yolu üzerinden ulaşım sağlanır hale gelmiştir. Baraj bendi üzerinden Kızıllı

Köyü'ne yol yapılması ile bu olumsuz durum düzeltilebilecektir.

Sağlık Ocağımız sorumluluk bölgesinde bulunan üç köyünde ulaşım problemi yoktur. Merkezden

Uzaklıklar; Seydiköy 5 km, Alkaya 8 km, Dağarcık 9 km dir.

İlçe merkezinde doğum kontrolü yöntemlerinin kullanılmaya başlaması ile nüfus piramidi fıçı

Bir düşüş gözlenmektedir.

Seydiköy; halen gençlerin iş imkanı bulabildiği için göçün yaşanmadığı bir yerdir. Evlilik yaşı

küçüktür ve kontrol yöntemi kullanımı azdır. Üçgen tipte bir nüfus yapısına sahiptir.

Alkaya ve Dağarcık Köyleri; genç nüfusun dışarıya göç ettiği yerlerdir. Kontrol yöntemi kullanı-

mı kısıtlıdır.Dar fıçı görünüme sahip nüfus piramidli yerlerdir.